Góra, szczyt, nad szczytem lekkość

mogę jej sięgnąć, zwyczajnie pogłaskać albo i niezwyczajnie

wszystko zależy

Może powinienem podejść, wspiąć się, żeby było bliżej

a może to niekonieczne? może jestem wystarczająco – by dotykać i być

Zmęczone nogi, obolałe stopy, brak tchu

woń przestrzeni rozprzestrzeniła się i ogarnęła

czuję, jakbym w niej był, choć tylko się przyglądam ptakom ponad

i chmurom popychanym przez

Dobrze, że nie patrzę sam

pomagasz mi doceniać drobnostki i marzyć o wszystkim

pożyczam twoje pomysły, zaszczepiam je

zasiewam, podlewam i czekam

Słońce już wkrótce nas odnajdzie

stanie się nieznośnie wszędobylskie i

niewątpliwie męczące bez właściwie dobranych

ciemnych okularów.